Çoğunlukla erkeklerde görülen bir durum olmasına rağmen kadınlarda da görülmektedir. Bu kişiler genellikle yüzeysel ilişkiler yaşarlar. Derin duygular hissedeceği biriyle karşılaştığında düzenleri alt üst olur ve nasıl davranmaları gerektiğini bir türlü bilemezler ve ilişki içinde bocalarlar. Her ne kadar bu ikilem arasında bocalasalar da asıl istekleri birisi tarafından yaralarının sarılması, kabul edilme, sahiplenilme ve sevilmektir.  Ancak karşısında ki insanın onu terk edeceğini ve sonrasında çok acı çekeceğini veya karşısındaki insana layık olmadığını ve onu hiçbir zaman mutlu edemeyeceğini düşünürler. Zaman zaman karşısında ki insana aşırı bağlı hissederken zaman zamansa partneri hayatında hiç yokmuş gibi davranmak isterler. İlişkinin sorumluluğunu almak onlar için çok zordur. Bu kişilerin bir kısmı bu kısır döngünden kendilerini kurtarabilmeyi başarırken bir kısmı da ıssız kalmaya mahkum olurlar. İlişkileri bittiğinde ben böyle olacağını biliyordum, ben zaten bir ilişki yürütemem, mutlu olamam şeklinde sağlıksız düşüncelerle beraber diğer ilişkilerinin de sonunun benzer bir şekilde bitmesine neden olurlar. 

Bunun nedenlerinden birisi çocukluk döneminde yaşamış olduğu kayıtsız kaçıngan bağlanmadır. Sağlıklı ve güvenli bir aile ortamında büyümemişlerdir Çocukluk döneminde anne babaya güvenemeyen çocuk etrafa karşıda güvensiz yaklaşır. Ve ilişki kurmakta zorluk yaşarlar. Bu bireyler duygularını yoğun bir şekilde bastırırlar. Bu bireylerde güvensizlik, kuşkuculuk ve şüpheye düşme şeması aktiftir. Psikanalitik yaklaşıma göre erkek çocuğunun ödipal dönemde babasıyla özdeşleşmenin gerçekleşmemesi ve ödipal çatışmanın çözüme kavuşamaması da buna neden olabilir. Yani erkek çocuğun babayı rol model alamaması bu durumu tetikleyebilir.